THE WORLD BELONG TO OTHERS | โลกไม่ใช่ของเรา

THE WORLD BELONG TO OTHERS | โลกไม่ใช่ของเรา

นิทรรศการศิลปะ “โลกไม่ใช่ของเรา”

“The world belong to others”

โดย เจษฎา เลี้ยงบำรุง

13 กุมภาพันธ์ – 28 มีนาคม 2564

ภัณฑารักษ์ อาจิณโจนาธาน อาจิณกิจ

เมื่อโลกไม่ได้มีแค่เรา และการอยู่ร่วมกันไม่มีพรหมแดนกั้น เราจะจินตนาการถึงอารยธรรมสิ่งมีชีวิตผ่านงานศิลปะได้อย่างไร เจษฎา เลี้ยงบำรุงจะพาเราไปหาคำตอบ

ภายใต้การอยู่ร่วมกันของสิ่งมีชีวิตตั้งแต่การกำเนิดของโลกจนถึงศตวรรษที่ 21 มีหลายสิ่งหลายอย่างที่มนุษย์หลงลืมไปชั่วขณะ ทุนนิยมและระบอบการปกครองที่ถูกปั้นแต่งขึ้นมา บังคับให้เราเดินตามทางของทฤษฎีที่ถูกกำหนดไว้ การจัดระเบียบการอยู่ร่วมกันของแต่ละพรมแดนสร้างกฎเกณฑ์ที่เราไม่อาจรู้ตัวได้ว่าแต่ละวันที่เราตื่นขึ้นมานั้นเราใช้ชีวิตไปเพื่ออะไรหรือเรากำลังทิ้งอะไรไว้ข้างหลัง แม้กระทั่งการจินตนาการถึงวันสิ้นสุดของโลกก็ไม่อาจจะอยู่ในมโนคติของพวกเราทุกคน

เมื่อมนุษย์ต่างดิ้นรนเอาตัวให้รอดภายใต้สภาวะการเปลี่ยนแปลงของโลกที่ฉับพลันในยุคปัจจุบัน เราทอดทิ้งชีวิตอื่นๆให้อยู่ตามยถากรรม ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตเชลล์เดียวที่เรามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า สัตว์ต่างๆทั้งที่เราเคยเห็นหรือไม่เคยจินตนาการถึง มนุษย์รอบตัวและเพื่อนร่วมโลกที่เราไม่มีโอกาสได้เจอ เหล่านี้ล้วนดำรงอยู่ภายใต้ทรัพยากรเดียวกันคือโลกใบนี้

เจษฎาสนใจศึกษาประวัติศาสตร์การกำเนิดของสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเกิดของโลก สิ่งมีชีวิต ระบบการปกครอง ระบอบเศรษฐกิจ การ์ตูน เพลง เทคโนโลยี แต่สำหรับสิ่งที่เขาเชื่อนั้น ไม่ได้อยู่ในห้วงคำนึงของมนุษย์ทั่วไป เจษฎาเชื่อว่าทุกสิ่งอย่างมีจุดเริ่มต้นและมีจุดจบ เพียงแต่ใครจะสามารถจินตนาการถึงจุดจบนั้นได้เร็วแค่ไหน สำหรับเขา โลกใบนี้ไม่ได้เป็นเพียงที่ให้มนุษย์เราเอาตัวรอด สร้างฐานะ ผลิตลูกหลาน หรือสร้างนามสกุลที่มั่งคั่ง แต่โลกของเจษฎาคือการแบ่งสันปันส่วนและแชร์ทรัพยากรที่มีอยู่ให้กับสิ่งมีชีวิตทุกประเภท ผลงานจิตรกรรมของเจษฎา เลี้ยงบำรุงเป็นคำตอบของเขาในทัศนคติการมองโลกที่ไม่สามารถอธิบายผ่านคำพูดหรือตัวหนังสือ วัสดุที่นำมาใช้สร้างสรรค์ถูกหยิบจับจากสิ่งของใกล้ตัวเทคนิคการใช้น้ำยาลบคำผิด หมึกจีน การฉีดละอองน้ำ การใช้นิ้ว ฝ่ามือถูและการลากเส้นที่อลหม่าน เป็นรูปทรงที่เราไม่อาจจิตนาการถึงได้ และในฐานะผู้ชม นี่อาจจะให้คำตอบกับเราว่า “โลกนี้เป็นของเราคนเดียวใช่หรือไม่”

เกี่ยวกับศิลปิน

เจษฎา เลี้ยงบำรุง หรือไอซ์ เพิ่งจบการศึกษาจากสาขาวิชาทัศนศิลป์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ ผลงานของไอซ์เป็นที่โดดเด่นมาตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนในชั้นปีที่หนึ่ง ใบหน้าที่เรียบเฉยกับบุคลิกที่แตกต่างทำให้เขาดูแปลกไปกว่าเพื่อนคนอื่นๆ ทุกเช้าเจษฎาจะเดินมาถามปรากฏการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นบนโลก พร้อมแสดงแง่มุมในทัศนคติที่เขาเชื่อ เหตุผลของเขามาจากการศึกษา การอ่านโดยไม่ยึดติดว่าสิ่งที่กำลังศึกษานั้นจะเป็นอะไร หรือมีคนสนใจหรือไม่

เมื่อเริ่มสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ เจษฎาพยามยามหาวิธีการทำงานที่เหมาะกับร่างกายของเขา การแสดงออกที่เรียบง่ายแต่ซับซ้อนด้วยความคิด โดยไม่พยายามลอกเลียนแบบผลงานของเพื่อนในห้องหรือศิลปินคนใด ทุกครั้งที่สร้างสรรค์ผลงานเขาจะใส่หูฟังเพื่อเปิดเพลงที่ไม่ค่อยมีใครฟัง และนั่งอยู่ต่อหน้าผลงานจนหมดไปหนึ่งวัน เขามั่นใจในผลงานทุกชิ้นไม่ว่าหน้าตามันจะออกมาแบบไหน และสามารถอธิบายความคิดที่อยู่เบื้องหลังผลงานเหล่านั้นได้อย่างแจ่มชัด

เอกลักษณ์ที่โดดเด่นนี้ทำให้เขาถูกเชิญให้ร่วมแสดงผลงานในนิทรรศการ Art Burt Thailand ในทุกปี และผลงานยังเป็นที่ถูกตาของนักสะสมและศิลปินหลายท่าน

เจษฎายังคงมุ่งมั่นกับการทำงานศิลปะเช่นเดิม ในทุกสัปดาห์จะมีผลงานออกมาใหม่ทุกชิ้น และล่าสุดเขาเพิ่งเกิดคำถามว่า “ผ้าใบสองม้วนผมจะเขียนได้กี่ปีครับ”